Սիրային գրագրությո՞ւն, թե՞ թվային բռնություն

Սոցիալական ցանցերի տարբեր խմբերում կարելի է հանդիպել անանուն գրառումների, թե ինչպես ինտիմ լուսանկարների, տեսանյութերի, հաղորդագրությունների հրապարակման սպառնալիքով տարատեսակ պահանջներ  են լինում․ 

-Հիմնականում պահանջում են գումար, եթե անգամ սեռական հարաբերություն են պահանջում, այդ պահանջը բավարարելուց հետո նորից գումար են պահանջում,-փաստում է ՀՀ քննչական կոմիտեի Կիբեռհանցագործությունների և բարձր տեխնոլոգիաների վարչության հատուկ կարևոր գործերով քննիչ Մանուկ Կարապետյանը։ 

Սեռական Բռնության Ճգնաժամային Կենտրոնի սոցիալական աշխատող  Լինա Անտոնյանը մի քանի տարի է աշխատում է կազմակերպությունում, ըստ նրա, ահազանգերը թեժ գծին ոչ թե պակասել են, այլ ավելացել, ամեն անգամ զարմանում է, թե ինչ մեխանիզմներ են կիրառում ու մի փոքր վստահությունը ինչ խնդիրների կարող է հանգեցնել։․

«Մենք ունեցել  ենք դեպք, երբ բռնաբարության էր եղել, բռնարարը այդ ամենը նկարահանել էր, նաև սրան ավելացել էր կիբեռհանցագործությունը, սպառնացել էր աղջկան, որ այդ վիդեոն կտարածի, եթե չվճարի կամ չշարունակի սեռական կապը։ Իսկ եթե միայն գումարի պահանջ է լինում, սկզբից պահանջում են քիչ գումար, օրինակ 10․000 դրամ ու մտածում են, քիչ գումար է, կփոխանցեմ, ամեն ինչ  կանցնի կգնա, բայց փաստացի, այդ 10․000 դրամով ոչ մի բան չի անցնում գնում, այլ սկսվում է․․․ հետո ավելի շատ են ուզում ու շարունակվելու է անվերջ։ 

Մենք հորդորում ենք, որ տեղեկացնեն հարազատներին, պահպանեն նամակները ու ապացույցներով դիմել ոստիկանություն»։ 

Սակայն Հայաստանում Ոստիկանություն դիմելը  բավական բարդ է, հաղթահարել տարբեր կարծրատիպեր ավելի դժվար է, քան խոշոր գումար գտնել ու վճարել։ Նույնիսկ եղել են դեպքեր, երբ կանայք  վարկ են վերցրել տարբեր բանկերից, որ կարողանան վճարել  հանցագործին, միայն թե չդիմեն ոստիկանություն։